اسب کاسپین
با قدمت بیش از ۵ هزار سال یکی از قدیمیترین نژاد اسب موجود در جهان است که تا سال ۱۳۴۵ منحصراً در ایران وجود داشت. نام رسمی این اسب در ایران بنابر اعلام وزارت جهاد کشاورزی ایران مطابق با نام بومی و بینالمللی، اسب کاسپین است.در جدیدترین اکتشافات محققان در مورد بقایای نژادهای قدیمی اسبها مشخص شد که اسب کاسپین مشهور به اسب شاه یا اسب مازندرانی که قدیمیترین نژاد اسب زنده است، از آنچه تاکنون تصور میشد قدیمیتر است.
ویژگی ها
اسب کاسپین اسبی است سریع؛ سبک و چابک و با قابلیت پرش استثنایی. به لحاظ ظاهری، تناسب اندام یک اسب بزرگ را دارد و برخلاف بسیاری از اسبچهها که دارای دست و پای کوتاه و تنه درشت هستند، اسبی مینیاتوری محسوب میشود و شناخت آن از روی تصویر بهراحتی امکانپذیر نیست. این نژاد اسب شباهت بسیاری با اسب نژاد عرب دارد. این اسب دارای سری کوچک، چشمهای درشت و برجسته، پیشانی کمی محدب و گوشهای کوچک است. پوزهٔ این اسب کوچک و دارای منخرین باز است گردن اسب خزر دارای قوس است و تناسبی مناسب دارد. یال و دم پر پشت و زیبا، کمر کشیده و بدن باریک را از ویژگیهای اسب کاسپین است و اندام حرکتی ظریف دارد و از استخوانبندی بسیار قوی و محکم برخوردار است. سم بسیار سفت و بیضی شکل است و نیاز به نعلبندی ندارد.